22. Delirium - Lauren Oliver

Tytuł: Delirium
Autor: Lauren Oliver
Stron: 357
Seria: Delirium #1
Tytuł oryginału: Delirium
Wydawnictwo: Otwarte

„Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali.”

17-nastoletnia Lena żyje w świecie, w którym miłość, a raczej „amor deliria nervosa” jest największą chorobą, którą trzeba leczyć. Stany Zjednoczone uważają miłość za największe zło tego świata i jest ona najniebezpieczniejszą i najbardziej zdradliwą chorobą. Zbliżają się osiemnaste urodziny Leny. Jak każda inna osoba, po ukończeniu pełnoletności Lenę czeka zabieg, który uodporni ją na tą zdradziecką chorobę. Dzięki niemu będzie wiodła spokojne i szczęśliwe życie przy boku odpowiednio wybranego przez komisję partnera. Niestety jak to już bywa, niespodziewanie Lena poznaje chłopaka o włosach koloru jesiennych liści - Aleksa, chłopaka z Głuszy. W miejscu, z którego pochodzi miłość nie jest chorobą i nikt się jej nie sprzeciwia, ludzie żyją własnym życiem, szczęśliwi przy boku osób, których kochają. Lena też chce takiego życia, ma dość porządkowych i ciągłych zakazów, ale wie, że tylko Alex może dać jej to szczęście i to z nim pragnie być. Lena nie ma zamiaru poddać się bez walki i na pewno nie zrezygnuje z ukochanego, czy uda im się zwyciężyć?

"Delirium" jest to pierwsza część antyutopijnej trylogii, w której miłość jest niebezpieczną chorobą. Świat przedstawiony w tej książce, jest jak dla mnie straszny. Nie wyobrażam sobie, żeby miłość była uznawana za chorobę i nigdy w ten sposób o tym nie myślałam. Autorka miała naprawdę bardzo oryginalny pomysł, i czegoś takiego jeszcze nie było. Na początku trochę dziwnie mi się czytało, musiałam się przyzwyczaić do tego, że "miłość jest zła" i trzeba ją leczyć, co wydawało mi się kompletnym wariactwem.Ale gdy już się do tej myśli przyzwyczaiłam i ją zaakceptowałam, zaczęłam się wciągać w historię Leny.

„Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. 

Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które 

mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.”

Co do głównej bohaterki, na początku wydawała mi się pospolita, grzeczna, zawsze słuchająca się władz, które zrobiły każdemu z obywateli wodę z mózgu. Na szczęście pod wpływem Aleksa przechodzi ogromną przemianę i nareszcie rozumie, że wszyscy ciągle ich oszukują wmawiając im co jest dobre,a co złe. Nie jest już strachliwa i taka posłuszna jak przedtem. Według mnie nastąpiła w niej przemiana zdecydowanie pozytywna. Jeśli chodzi o samego Aleksa to bardzo go polubiłam, ciekawą postacią była również przyjaciółka Leny czyli Hana. Każdy z bohaterów ma coś w sobie i jest na swój sposób wyjątkowy.

Język i styl pisania Lauren Oliver jest przystępny i łatwy do zrozumienia, książkę czyta się szybko mimo małych liter. Każdy rozdział rozpoczyna się krótką notką np z Księgi SZZ - czyli Księgi Szczęścia, Zdrowia i Zadowolenia, albo cytatem, przez co świat przedstawiony w książce staje się bardziej rzeczywisty.

Po tą książkę sięgnęłam dlatego, że bardzo zaciekawił mnie pomysł autorki, musiałam się przekonać jak ona ta wszystko przedstawi i czy poradzi sobie z tym zadaniem. Według mnie jak najbardziej dała radę i stworzyła wyjątkową opowieść. Zakończenie było zaskakujące i nie mogę się doczekać drugiej części, zastanawiam się tylko co tym razem wymyśli pani Oliver. "Delirium" było moim pierwszym zetknięciem się z tą autorką i myślę, że wypadło całkiem dobrze, na pewno na tej jednej pozycji nie poprzestanę i nie raz sięgnę po książkę jej twórczości.Tymczasem wszystkim polecam zapoznanie się z "Delirium"!

Ocena: 4+/6